Kolor sali : Robert

22

listopad

Możliwość komentowania została wyłączona

Comments

Kolor sali

Coraz to więcej korporacji dba

Zdołałoby nam się wydawać, że zorganizowanie zgromadzenia w jakiejś dużej sali lub ewentualnie w hotelu, aby omówić istotne sprawy dotyczące na przykład podpisania jakiegoś ważnego kontraktu dla dużej liczby figur to fintifluszka. Przecież to nic zagmatwanego wysłać kilkadziesiąt zaproszeń, zamówić catering, ustalić datę oraz miejsce narady, następnie zatwierdzić wszystko telefonicznie i kontrakt posiadamy w kieszeni. To smutne jesteśmy w błędzie, by zorganizować konferencję musimy wszystko sobie wnikliwie przeanalizować, nawet nie zdajemy sobie sprawy, jakie szczegóły odgrywają istotną sprawę w powodzeniu urządzonej konferencji. Pamiętaj, że wesela żywiec nie muszą być organizowane w dniach, które obejmują liczbę cztery, albowiem to zapewnia pecha perfekcyjna jest data z ósemką. Sala, w której będzie spotkanie powinna wychodzić na północny zachód. I na zakończenie wnętrze sali też ma znaczenie przewodniczący musi zajmować główne miejsce najpoprawniej na prosto drzwi i w pełnym świetle itd. Kolor sali, typ mebli wszystko ma wpływ na sukces.

2. Poznaj wszystkie szczegóły

4. Więcej ciekawych treści tutaj

Categories: Blog

Comments are closed.

Przeczytaj:
Praca zdalna jeszcze kilka lat temu była marzeniem wielu osób: brak dojazdów, większa swoboda, możliwość pracy z dowolnego miejsca na świecie. Dziś wiemy, że oprócz zalet ma też swoje pułapki: rozmycie granic między pracą a życiem prywatnym, samotność, problemy z koncentracją, a czasem zwyczajne wypalenie. Jak zorganizować sobie codzienność, żeby nie zwariować? Pierwszym krokiem jest stworzenie choćby namiastki „biura”. Nie każdy ma oddzielny pokój, ale nawet wydzielone biurko czy stały kąt w salonie zmieniają bardzo dużo. Mózg lubi sygnały: tu pracuję, tam odpoczywam. Jeśli laptop wędruje z kanapy na łóżko i z powrotem, po pewnym czasie trudno jest się zrelaksować, bo każde miejsce w domu zaczyna kojarzyć się z obowiązkami służbowymi. Drugą ważną sprawą jest rytm dnia. Wiele osób w pracy zdalnej wpada w dwa skrajne tryby: albo pracuje w chaosie, „kiedy się da”, albo wręcz przeciwnie – siedzi przy komputerze od rana do nocy, bo „przecież i tak jestem w domu”. Pomocne bywa ustalenie sobie ram czasowych, w których jesteś dostępny zawodowo, oraz przerw na posiłki, ruch i zwykłe „nicnierobienie”. Kalendarz i blokowanie czasu naprawdę potrafią uratować psychikę. Na pewnym etapie warto pomyśleć także o narzędziach, które ułatwiają organizację. Dobrze skonfigurowana strona internetowa firmowa lub osobista, integracje z kalendarzem, aplikacje do zarządzania zadaniami czy komunikatory z jasno ustalonymi zasadami działania – to wszystko redukuje chaos. Zamiast przekopywać się przez kilkanaście wątków mailowych, masz jedno miejsce, w którym klient znajdzie informacje, a zespół – materiały i statusy. Kolejnym filarem zdrowej pracy zdalnej jest dbanie o ciało. W biurze często choćby wstajesz, żeby przejść się po kawę, pogadać z kimś w kuchni, wyjść na lunch. W domu bardzo łatwo spędzić pięć godzin w tej samej pozycji, nie odrywając oczu od ekranu. Dlatego warto wprowadzić drobne rytuały: krótka gimnastyka co dwie–trzy godziny, spacer w ciągu dnia, ćwiczenia wzmacniające plecy. To nie jest fanaberia, tylko inwestycja w to, żeby za kilka lat nadal móc wygodnie pracować. Nie można zapominać o relacjach. Praca zdalna potrafi być bardzo samotna, szczególnie dla osób, które nie mają rozbudowanego życia towarzyskiego poza firmą. Warto zadbać o regularne spotkania – nawet jeśli częściowo będą to rozmowy online, to jednak z włączoną kamerą, z chwilą na pogaduchy o życiu, a nie tylko o zadaniach. Poza tym dobrze jest mieć znajomych spoza pracy: grupy zainteresowań, klub książki, wieczorne wyjścia raz na jakiś czas. Częstą pułapką jest też przekonanie, że skoro pracujesz zdalnie, to musisz być zawsze dostępny. Odbieranie telefonów o 22, odpisywanie na maile w weekendy, reagowanie na każde powiadomienie w kilka minut – to prosta droga do wypalenia. Zdrowa praca zdalna wymaga asertywności: ustawienia granic, informowania o nich i konsekwentnego ich pilnowania. Wreszcie – obserwuj swoje sygnały ostrzegawcze. Jeśli coraz częściej czujesz zniechęcenie, masz problemy ze snem, irytujesz się drobiazgami, a poczucie sensu tego, co robisz, spada – to nie są „humorki”, tylko wskaźniki, że warto zwolnić, porozmawiać z kimś zaufanym, czasem nawet z psychologiem. Praca zdalna może być wspaniała, ale tylko wtedy, gdy jest częścią życia, a nie całym życiem.